- مردم بندگان دنيا هستند، دين بر سر زبان آنها قرار دارد، تا آنجا كه دين زندگى مادى آنان را تاءمين مى
نمايد به آن تظاهر مى كنند ولى هنگامى كه گرفتار شدند (و دين در جهتى مخالف منافع آنان قرار گرفت ) در
اين هنگامه ها دينداران واقعى كم اند.
2- چون پاى امتحان در ميان آيد، مردم را مى توان شناخت آن گاه مى توان دانست كه ديندار واقعى كيست ؟
3- نيكوكارى و احسان بايد مانند باران رحمت شامل حال آشنا وبيگانه هر دو بشود.
4- هنگام سفر به كربلا مى فرمود: راستى اين دنيا دگرگونه و ناشناس شده ، و خيرش رفته و از آن جز كه بر كاسه نشيند نمانده ، و جز زندگى وبال آورى . راستى كه من مرگ را جز سعادت نمى دانم و زندگى با ظالمان را جز هلاكت نمى شناسم
5- به مردى كه در نزد آن حضرت از ديگرى بد مى گفت فرمود: دست از غيبت بردار كه غيبت نان خورش سگهاى دوزخ است.
6- غافلگير كردن خدا بنده را در اين است كه به او نعمت فراوان دهد و شكرگزارى را از او بگيرد.
همه عالم يه طرف حسين زهرا يه طرف
هر چي عشقه يه طرف عشق به مولا يه طرف
اين کيه هر کي صداش مي زنه ديوانش مي شه
ديگه جايي نمي ره گداي اين خونش مي شه