مردم قم از آغاز فتح آن شهر به دست مسلمانان و پذيرفتن دين مبين اسلام، به دوستدارى اهل بيت پيامبر(ص) شهره بودند و قمى همواره مثال كاملى بوده است براى يك شيعه متعصب و علاقه مند به مذهب خود و اين علاقه و محبت در طول تاريخ يكهزار و سيصد ساله قم در عصر اسلام، پيوسته در آنان وجود داشته و با وسايل و كيفيات گوناگون آن را به ثبوت رسانيده است.
قمى ها در زمان ائمه اطهار (ع)، آنچه از ملك و عقار داشتند، حتى خانه و بعضى از ايشان تمام مايملك خود را وقف ائمه كردند و هرسال خمس اموال خود را براى امامان (ع) مى فرستادند(1).
ديگر آن كه اولاد على (ع) را گرامى داشتند و به آنان مقام و مسكن دادند و آب و ملك به ايشان بخشيدند(2).
شهرت مردم قم در دوستدارى اهل بيت در زمان ائمه به حدى بود كه به گوش مأمون خليفه معروف عباسى نيز رسيده بود. زيرا وى در ضمى جريان مفصلى كه در آن از علت تفويض ولايت عهدى به على بن موسى الرضا(ع) براى ريان بن الصلت شرح داده، گفته است:
كسى را نمى يابم كه در اين كار (تفويض خلافت به آل على) مرا يارى دهد، به راستى تصميم گرفتم كه اهل قم را شعار و دثار خود(يعنى ياران باطنى و ظاهرى خود) قرار دهم(3).
برگرفته از كتاب تاريخ مذهبى قم
1و2ـتاريخ قم، ص 279.
3ـ عيون اخبار الرضا، ج 2، ص 152.
پخش آنلاین مداحی » فعال سازی