همین نه من شدهام ریزهخوار خوان حسین |
كه هست عالم ایجاد، میهمان حسین |
ز آفتاب قیامت نباشدش باكی |
كسی كه رفت دمی زیر سایبان حسین |
رخش به دست نگیرد ز شرم در محشر |
به صدق هر كه نهد رخ بر آستان حسین |
كسی كه خار گلستان عشق، خود را خواند |
عزیز هر دو جهان شد، قسم به جان حسین |
همیشه باغ بُود پایمال دست خزان |
ولی همیشه بهارست گلستان حسین |
به گوش دل بشنو نوحه از لب هستی |
كه بسته است لب از نوحه، نوحه خوان حسین |
دل سنگ آب شد؛ علی انسانی